نحوه کار پمپ دیافراگمی

مرسوم ترین نوع پمپ های دیافراگمی نوع دو دیافراگم میباشد.این پمپ ها دارای دو دیافراگم بوده که دیافراگم ها توسط یک میله میانی به یکدیگر متصل شده اند و دیافراگم ها به صورت خطی بر روی میله حرکت میکنند.پمپ های دیافراگمی دارای یک شیر تامین کننده هوا میباشد،بدین صورت که با ورود هوا به پشت یکی از دیافراگم ها و تخلیه هوای دیافراگم دیگر،دیافراگم ها حرکت مینماید.با انجام این عملیات پیوسته به صورت رفت و برگشت سیال وارد مخزن پمپ شده و در مرحله بعد با افزایش فشار ناشی از حرکت دیافراگم سیال به بیرون پمپاژ میشود.با توجه به حرکت رفت و برگشتی در پمپ های دیافراگمی سیال خروجی دارای نوسان میباشد که برای ثابت نمودن سیال خروجی میتوان از یک آکومولاتور استفاده نمود.پمپ های دیافراگمی فاقد سیل آب بند بوده از این رو هیچ گونه نشتی در این پمپ ها مشاهده نخواهد شد. بنابراین امکان انتقال انواع سیالات سمی،قابل اشتعال و گران قیمت با این پمپ ها میسر می باشد.

در پمپ های دیافراگمی از شیرهای زبانه دار،توپی و سوپاپی استفاده میشود.پمپ های دارای شیر زبانه دار قابلیت انتقال سیالات دارای مواد جامد ریز را دارا میباشند.

پمپ های دیافراگمی دارای شیر توپی بهترین گزینه برای استفاده میباشند.در این پمپ ها ورودی در بالای محفظه دیافراگم و خروجی در پایین محفظه قرار گرفته است.این نوع طراحی باعث میشود تا گازهای موجود در سیال همراه با سیال از پمپ خارج شود وعمل پمپاژ به سهولت انجام گردد.در پمپ های دیافراگمی توان مصرفی پمپ یا همان هوای فشرده مصرف شده با خروجی پمپ نسبت مستقیم داشته بدین صورت که هنگامی که میزان مصرف هوا در کم ترین حد ممکن میباشد میزان خروجی سیال نیز در کمترین حد خود بوده و با افزایش مصرف هوا خروجی پمپ نیز افزایش میباشد.بدین صورت جریان خروجی پمپ در تمامی بازه های دستگاه قابل استفاده میباشد.